In tegenstelling tot de eerste perceptie bij het lezen van de titel, is dit opiniestuk geen identitair discours. Ik pleit niet voor het conserveren van België voor een bepaalde groep. In dit opiniestuk ga ik echter dieper in op het Belg zijn. Waarom België voor de Belgen moet staan.

In mijn kort leven heb ik vaak gehoord dat ik geen Belg ben. Dat deed dan ook pijn en creëerde bij mij als kind een drang om te bewijzen dat ik een Belg ben. Ik probeerde als kind dan ook mijn identiteit vorm te geven, met niks anders dan het idee om Belg te zijn. Wat eigenlijk onmogelijk was, omdat ik als individu opgegroeid ben in verschillende groepen en culturen. Waardoor ik per definitie niet tot 1 groep kon behoren, zelf als dat mogelijk was.

Na een tijd begon ik te beseffen dat het leeghoofdig nationalisme, dat zich vertaalde in mijn gedrag voor niks goed was. Een leeghoofdig nationalisme geeft enkel ruimte aan dogma’s en reduceert dan ook degenen die niet tot de groep behoren tot buitenstaanders.

Die realisatie gaf mij dan ook de ruimte om na te denken over wat het betekent om Belg te zijn. Is Belg zijn pintjes drinken en frietjes eten terwijl je zit te supporteren voor de Rode Duivels? Is Belg zijn kiezen om oftewel Vlaming of Belg te zijn? Ik kwam snel op de conclusie dat dit allemaal niet mijn definitie is van Belg zijn.

Voor mij is het Belg zijn, een Gestalt. Waar het geheel meer is dan de optelsom van de delen. In tegenstelling tot separatisten die een discours voeren tegen het bestaan van België. Is het Belg zijn meer dan enkel een Waal, Duitstalige, Vlaming of Brusselaar zijn. Het is meer dan de optelsom van de verschillende afkomsten, huidskleuren of godsdiensten.

Het pluralisme is voor mij een de mooiste realiteiten die er mogelijk zijn en België is daar het beste voorbeeld van. Multiculturaliteit en meertaligheid zijn geen doelen maar een feit. In een pluralistisch België is er dan ook nood aan verbetering. Dat weet ik als Nederlandstalige Brusselaar ook evengoed. Als ik naar een ziekenhuis ga en er geen Nederlands wordt gesproken, is er ook een deel van mij dat ontevreden is.

Moet men daarom een pluralistisch land als het onze inruilen voor een natiestaat? Het versimpelen van diverse identiteiten tot 1 geheel. Ik vind van niet, dat zou een retroactieve en heel domme stap zijn. Wie is er dan een Belg en wie niet?

Dat ga ik voor niemand bepalen, voor mij is een Belg zijn, het besef dat je onmogelijk tot 1 groep kan behoren. Ik ben zoals men in Brussel zegt een zinneke. Een bastaard, die niet tot 1 groep behoort. Dat is dan volgens mij ook van toepassing voor elke Belg. Hoe graag je ook denkt dat je exclusief tot 1 groep behoort, dat is gewoon onmogelijk. Er zijn groepen waar je vaker komt dan andere, maar dat sluit je lidmaatschap niet uit.

Dat is dan ook wat naar mijn mening het Belg zijn zo mooi maakt. Uiteindelijk is elke Belg dan ook een bastaard die nooit exclusief tot 1 groep kan behoren. Toch is het Belgenland meer dan een verzameling van bastaarden. Het geheel is groter dan de verzameling, iets waar ik de woorden niet voor kan vinden, om de schoonheid ervan te kunnen beschrijven.

Je weet het wel, als je het voelt. Wie weet ben je het zelf ook, zonder dat je er ooit zelf bij stilstond.

Akbar Ali-Akram
Voorzitter LVSV Brussel 2022-2023